Nederlandse naam: Douglasnaaldgalmug
Wetenschappelijke naam: Contarinia pseudotsugae
Wetenschappelijke naam: Contarinia pseudotsugae
Synoniemen: –
Nederlandse naam: Douglasnaaldgalmug
Taxonomische indeling: Diptera: Cecidomyiidae
Beschrijving en levenscyclus:
De Cecidomyiidae (galmugjes) zijn kleine tot zeer kleine insecten met een tengere lichaamsbouw. Ze lijken veel op gewone muggen. Hun lichaamslengte ligt meestal tussen 1 – 4 mm. Ze leggen hun eitjes op of in plantendelen. Hieruit komen larven die later meestal dezelfde kleur hebben als de eitjes. De verschillende soorten kunnen het beste herkend worden aan de gallen waarin de larven leven. Galmuglarven overwinteren grotendeels in de grond waar ze enkele jaren kunnen blijven liggen alvorens te gaan verpoppen. Dit verschijnsel noemt men ‘overliggen’.
De douglasnaaldgalmug verlaat de bodem in het voorjaar en vliegt naar de bomen. Het vrouwtje heeft een legboor en legt haar eitjes in groepjes op de jonge, de zich nog ontwikkelende naalden. De mugjes leven slechts enkele dagen. De larven die uit het eitje komen boren zich in de naalden en maken een gangetje waarin ze het naaldweefsel wegvreten. In oktober-december verlaten de larven via kleine driehoekige gaatje de naalden en laten zich op de grond vallen om er te overwinteren. Na het verpoppen in het volgende voorjaar vliegen de galmuggen naar de naalden. Er is een generatie per jaar.
Adult:
Een zeer klein insect met tengere lichaamsbouw. Het lichaam is oranje en 3-5 mm lang. De volwassen galmugjes leven slechts enkele dagen.
Ei: oranje, slank < 1 mm
Larve: geeloranje, pootloos, 3-4 mm
Pop: geeloranje
Type aantasting: uitholling van naalden
Waardplanten:
De Douglasnaaldgalmug komt uitsluitend voor bij de douglasspar.
Aangetaste plantendelen:
Naalden.
Aantastingsbeeld:
De galmug vreet gangetjes in de nieuwe naalden en hollen ze uit. De naalden verkleuren plaatselijk geel, roze of paars. Aan de onderzijde is een lichte zwelling te zien, de gal. De naald kan ook gebogen zijn. Aangetaste naalden kunnen afvallen.
Mogelijke verwarring met andere aantastingen:
De aantasting kan mogelijk verward worden met de schimmel Nothophaeocryptopus gaumannii, de douglaswolluis, verdroging in de winter en late nachtvorst.
Schade:
De douglasnaaldgalmug komt van oorsprong voor in Noord-Amerika. Bij zware aantastingen is daar het afsterven van twijgen vastgesteld maar bomen gaan er niet dood aan. In 2015 is de galmug via handel in West-Europa (Frankrijk, Duitsland, België en Nederland) terecht gekomen. In Nederland is de soort met zijn opvallende aantastingsbeeld inmiddels wijd verspreid. Jonge bomen lijken het meest te worden aangetast.
Bestrijding: De douglasnaaldgalmug kan niet bestreden worden en is ook niet nodig.
