Wetenschappelijke naam: Pristiphora laricis
Synoniemen: Lygaeonematus laricis
Nederlandse naam: Lariksbladwesp
Taxonomische indeling: Hymenoptera: Tenthredinidae
Beschrijving en levenscyclus:
De familie Tenthredinidae is zeer talrijk. Daarvan zijn er enkele soorten die op vruchtbomen en bessenstruiken leven en daar zeer talrijk en schadelijk kunnen zijn.
De bladwespen zijn kleine tot middelgrote dieren (6 – 15 mm). Hun antennen zijn draadvormig (ook bij mannetjes) en bestaan meestal uit 9 segmenten. De larven, met 10 of 11 paar poten, leven vaak in groepen op loof- of naaldhout. Vele soorten heffen het achterlijf op en ‘wuiven’ ermee als ze verstoord worden. Kenmerkend is ook dat de vrouwtjes met behulp van een zaagvormig legboor hun eitjes in het plantenweefsel deponeren.
Adult: 6 mm lang. Zwart, het negende achterlijfsegment geel.
Larve: tot 11 mm lang. Groen met twee lichte lengtestrepen. Kop groen.
De bladwespen vliegen in mei. De vrouwtjes leggen hun eitjes afzonderlijk in de naalden van de kortloten. Na één of twee weken komen de eitjes uit. De larve vreet aanvankelijk kleine stukjes uit de zijkant van de naald, later worden de naalden in hun geheel opgevreten. Omstreeks juli heeft de verpopping plaats onder het strooiseldek. De tweede generatie verschijnt in juli en augustus. De larven van deze generatie vreten in augustus en september opnieuw van de kortloten, maar ook wel van de langloten, waardoor kaalvreterij kan ontstaan. In oktober kruipen de larven in de grond om er in een cocon te overwinteren en te verpoppen.
Type aantasting:
Naaldvraat.
Waardplanten:
Larix.
Aangetaste plantendelen:
Naalden.
Aantastingsbeeld:
Naalden van kortloten, later ook van langloten gevreten.
Mogelijke verwarring met andere aantastingen:
De soort kan mogelijk verward worden met de koloniebladwesp, Pristiphora erichsonii.
Schade:
Voornamelijk schadelijk in jonge beplantingen, waarbij de tweede generatie de eerste in talrijkheid enige malen kan overtreffen. Kaalvreterij door dit insect waarvan in Nederland enkele gevallen bekend zijn, resulteert in aanwasverlies.
Verspreiding en frequentie van aantasting:
Af en toe massaal aanwezig.
Bestrijding:
Geen bijzonderheden.