Wetenschappelijke naam: Tuberolachnus salignus
Synoniemen: –
Nederlandse naam: Dromedarisluis
Taxonomische indeling: Hemiptera: Lachnidae
Beschrijving en levenscyclus:
De vrouwtjes van alle stam- en takluizen (Lachnidae) zijn steeds ongevleugeld. De mannetjes zijn vaak gevleugeld en slechts voor een klein deel ongevleugeld. De luizen hebben relatief lange poten. Hun mondorganen zijn goed ontwikkeld. Hun antennen zijn gewoonlijk zeer kort, de twee horentjes (siphunculi) aan het uiteinde van het achterlijf zijn in de regel ook kort en het lijf breed en rond. De meeste Lachnidae-soorten zijn in houtgewassen gespecialiseerd en komen in de regel slechts op één genus voor. De wisseling van waardplanten is bij Lachnidae onbekend. Wel komt bij een aantal soorten plaatswisseling voor: sommige Cinara-soorten begeven zich tijdens de zomer uit de boomkronen naar de wortels, waar de mieren de zogenaamde stallen voor ze inrichten. In de herfst keren deze soorten weer terug naar de boomkroon.
Adult: ongevleugeld vrouwtje is 4 tot 5,4 mm lang; bruin. Het lichaam is dicht met fijne, grijze haren bedekt. Lange poten.
In zeer dichte kolonies levende takluis. De luizen verschijnen laat in juni. Ze vermenigvuldigen zich uitsluitend ongeslachtelijk (parthenogenetisch). Hun populatie groeit snel en bereikt in de herfst zijn maximum. Een klein aantal ongevleugelde exemplaren overleeft de winter. Op de meeste plaatsen echter moeten de kolonies door het vanuit het zuiden migreren van gevleugelde exemplaren tot ontwikkeling komen. De kolonies produceren aanzienlijke hoeveelheden honingdauw en worden om die reden door mieren, bijen, wespen en diverse soorten vliegen bezocht.
Type aantasting:
Zuigen aan takken en twijgen.
Waardplanten:
Salix. In het bijzonder Salix viminalis.
Aangetaste plantendelen:
Takken en twijgen.
Aantastingsbeeld:
Door het zuigen ontstaat later verkleuring en broosheid van geschilde wilgentenen. Tussen de vingers doodgedrukt laat de luis een donkerrode vlek na.
Mogelijke verwarring met andere aantastingen:
De soort kan verward worden met verschillende Cinara- en Lachnus- soorten.
Schade:
De aantasting in herfst en winter aan takken en stammetjes kan vooral in de griendcultuur zeer schadelijk worden.
Verspreiding en frequentie van aantasting:
De luis komt zeer algemeen in Nederland voor.
Bestrijding:
Geen bijzonderheden.
